Madem ki günü geldi. Gideceksin.
Kokunu da sil şehirden. Giderken.
Elimizin değdiği, gözümüzün gördüğü ne varsa al götür.
Öylece al git her şeyi bana hiç bir şey bırakmadan. Kaldırımlar, otobüs durakları, sokak lambaları, banklar, çiçekler, kuşlar, deniz, rüzgar hatta gökyüzü senin olsun. Boş kalmasın yıllarca ellerimle doldurduğum o eller.
Aşktan kendi payını da al. Gitmeden.
Bir tek benim payıma dokunma. Bırak o kalsın bana.
...
Gözümü açtığımda şehir bomboştu. Sadece kokun.
İçimde yalnızca kendi payım. Gittin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder