16 Eylül 2011 Cuma

Duvarlara Yakın Yaşamak


En çok ortalarda kalmaktan korkuyorum.

İnsan kalabalığının ortasında hiç güvende hissetmedim kendimi. Kendini zor taşıyan, ve omuzlarında dışarıdan bakıldığında görünmeyen ağır yüklerle acele içinde sağa sola koşuşturan o kalabalıkta, zaman boşluğuna terk edilmiş bir kimsesizim. Herkes gibi.

Ve farkındayım kimsenin başka bir omuza destek verecek gücü yok artık.

Kendimi çok güçlü göremiyorum. Güçlüyüm. Yaşam safsatasının ortasında rüzgara karşı koşabildiğim için. Ama çok güçlü değilim. Yakından bakıldığında haşmetli görünen biz insanlar, yukarıdan bakıldığında sadece birer noktayız.

Kendini ünlem zannedenler günü geldiğinde soru işaretlerinin altında ezildiler.

Ortalarda durmuyorum.

Ve gözüm kapalı güvenmiyorum. Gözlerim açık. Yaşamı seyrediyorum. 

Bir yol buldum kendime. Kimseye güvenmeden. Duvarlara yakın yaşıyorum.

Duvarlara yakın yaşamak... İnsan sıcaklığından yoksun ama güven içinde..


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder