Ne vakitli vazgeçtim inanmaktan
Oysa gerçek sanmıştım o yüzleri
Şimdi hepsi yabancı
Ziyan olmuş aşklar gibi
Umuma açık gönüllerde
................................................
Vakitsiz söndü bu ışık
Oysa bir tek gölgemdi dostum
Şimdi o da kayıp
Aşkı arayan ruhlar gibi
Yalana açık denizlerde
................................................
Ne vakitti bilmem
Duydum ruhumu
Dudağındaki son isteği duyar gibi
İlmiği boynunda bir mahkumun
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder