Ben çok sevdim babamı
hiç gitmeyecekmiş gibi
o istedi inanmamı
öyle bakardı çünkü
hiç bitmeyecekmiş gibi
ölüm yokmuş gibi
silerdi gözlerimden hüznü
.....
Babam iyi bir adamdı
ne eksik ne yarım
Tamdı
Tamamlardı
gitti
inanmadım
geride tamamlanmayacak
eksik bir hikaye bıraktı
ve gözlerimde hüzün birikti
asla silinmeyecek
....
görüyor musun baba ?
büyüdüm sana şiirler yazacak kadar
ve gittin diye kızacak kadar
...
Selam, bir baba şiiri de Can Yücel'den gelsin mi?
YanıtlaSilHayatta Ben En Çok Babamı Sevdim / Can Yücel
Hayatta ben en çok babamı sevdim.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpı bacaklarıyla – ha düştü, ha düşecek –
Nasıl koşarsa ardından bir devin,
O çapkın babamı ben öyle sevdim.
Bilmezdi ki oturduğumuz semti,
Geldi mi de gidici – hep, hepp acele işi! –
Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi.
Atlastan bakardım nereye gitti,
Öyle öyle ezber ettim gurbeti.
Sevinçten uçardım hasta oldum mu,
40’ı geçerse ateş, çağ’rırlar İstanbul’a,
Bi helallaşmak ister elbet, diğ’mi, oğluyla!
Tifoyken başardım bu aşk oy’nunu,
Ohh dedim, göğsüne gömdüm burnumu.
En son teftişine çıkana değin
Koştururken ardından o uçmaktaki devin,
Daha başka tür aşklar, geniş sevdalar için
Açıldı nefesim, fikrim, canevim.
Hayatta ben en çok babamı sevdim.
Can Yücel'den gelen her şiire kapımız açık sonuna kadar.. hele ki bu şiiri.. teşekkürler
YanıtlaSil