Bir terslik var bu sabah
bir eksiklik
renklerin sesi kesik
dökülmüşler sokaklara sere serpe
can çekişiyorlar
günah
üstüne basıyorlar kara ayakkabılarıyla
siyah beyaz bir gökkuşağı vuruyor
umutlu uyanışlarımın şahidi pencereme
renkler çekiliyor gözlerimin önünde
yapraklar kuruyor
simsiyah düşüyor yere
kararıyor insanların yüzü
gölgesiyle aynı renge dönüyor
kimisi can çekişen renkleri
hayata döndürmeyi deniyor
ama nafile
gözyaşıyla akan bir makyaj gibi
dağılıp eriyor
o sevdiğimiz bütün renkler
...
hızla atıp kendimi sokağa
kaldırmak istiyorum ayağa
ölmesin diye gökyüzünün mavisini
son gücüyle duyuruyor bana sesini
-renklere yer yok artık
siyah ve beyaz yetiyor
dünyayı resmetmeye
dört bir yanı sarmadan karanlık
sahip çıkın beyaza
yoksa o da gidiyor
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder