Çığlıksız Bir Elveda

Sonbahar geldiğinde

sararan yaprakların

intiharını izleyeceğim

birer birer düşecekler

çığlıksız bir elvedayla

ayaklarımın dibi 

toplu bir mezarlık

yeşil günlerin 

kaybolmuş izleriyle

Sen gittiğinde
kendi sonbaharımı 
sarı yapraklarıyla örteceğim
ıssızlığın ortasındaki
yalnız bir ağacın

...

sensiz olmaz ki

yazı beklemeyeceğim 

yalnızlık içime sinmeyecek

ama ne çare

yeşilden sarıya dönen

bir hayat

sarıdan yeşile

dönmeyecek

..

gitme

yeşili çalma benden
bir kez öldüm
ölemem yeniden

sensiz sapsarıdır cehennem

terk etme