Canım kardeşime ithafen..İyi ki doğdun..
Kızamazsın da artık
bana şiir yazmadın abi diye
ama inan en kolay yazdığım şiir olacak
çünkü kendime yazıyormuşum gibi gelecek
kelimeler kendini salacak
çocukken üstümüzü örten yorgan gibi
aynı kanepenin üstünde
......
iyice yaklaştır burnunu
taşıyor kelimeler
sobamızın üstünde pişen
o unutamadığımız kestane kokusunu
bilirsin kardeşim
hayat gölgeli bir sahne
ışıklar geçici ve sahte
ve biz
kimi zaman mutluyu oynadık
kimi zaman neşeden yoksunu
sorarsan ki özde neyiz ?
iki dik omuz birbirine sadık
.......
Sen olmasan
sevemezdim sonbaharı
içinde son olan ne varsa
bana uzak olmalı
sen doğmasan
çekemezdim bu mevsimi
adındaki baharsa
yapraklar yeşil kalmalı
.......
ah be kardeşim
çok sevemedin bu kurdeleli lafları
ama şimdi sadeliğin sırası değil
çünkü sen bu kalbin yarısı değil
tamamısın
kaç oldu ki yaşın ?
ne fark eder
hep benden küçük kalacaksın
hep aynı göz bebeklerimdeki resmin
büyüse de ellerin
şunu bil ki
en eşsiz duygulardan ilki
kardeşlik
....
unutma kardeşim
uyumayı kanepelerde
yanyana öğrenen iki çocuk
iyi bilir çekip de yatmayı
ve çıkarır lügatından
çekip de gitmeyi
işte bu yüzden biz
daha nice sonbaharlarda beraberiz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder